مهاجر فرستی؛ بلای پیشرفت استان!

                                              
 
همچنانکه شاهدیم این روزها از مهاجرت معلمین بویژه نخبگان این رشته به عنوان یکی از علل کمبود معلم و در نتیجه افت آموزشی استان یاد می شود، مسأله ای که بارها به آن اشاره کرده ایم و این موضوع به معلمین محدود نمی شود بلکه در غالب رشته مشاغل و بویژه در مشاغل حسّاس این مشکل وجود دارد و سالیان درازی است که استان از بابت مهاجرت معلمان نخبه و نخبگان سایر مشاغل دچار خسران و عقب ماندگی بوده و پیشرفت پایدار آن دچار اختلال است.
توانائیهای نظامی و قدرت اقتصادی و سیاسی و فرهنگی از دیرباز به عنوان عوامل اقتدار و در نتیجه امنیت ملّی شناخته می شوند، امّا امروزه ذخیرۀ علم و دانش را که خود زایندۀ قدرت نظامی و اقتصادی و سیاسی است نیز باید به این عوامل افزود. و تولید کنندگان علم و دانش یعنی نخبگان و دانشمندان و متخصصین متعهّد را از عوامل اصلی حفظ اقتدار و امنیت به حساب آورد و برای تضمین پیشرفت پایدار، حفظ آنان را در اولویت قرار داد .
مسألۀ حفظ نخبگان به عنوان پشتوانۀ پیشرفت پایدار نه تنها برای کشور بلکه در سطح مناطق و استانها نیر از اهمیت زیادی برخوردار است و لذا پدیدۀ مهاجرت که در بین تمامی کشورهای جهان و بین مناطق یک کشور به صورت امری عادی درآمده، سخت مورد توجّه آمارگران و محققین و تصمیم گیران جوامع است و خروج نخبگان، که از آن به فرار مغزها تعبیر می شود، خسارتی غالباً جبران ناپذیر تلقی می گردد.
بر این اساس مدیران استان خوزستان باید رتبه بالای مهاجرفرستی استان را باید زنگ خطری بدانند که از سالهای قبل شروع شده و همچنان ادامه دارد.
بنابه گزارش سازمانهای مسئول،  بر اساس سرشماری های جمعیتی کشور در طی 15 ساله اخیر با برگزاری سرشماری های نفوس و مسکن، استان خوزستان با مهاجرت کثیری از ساکنین این استان به استانهای اصفهان، تهران، البرز و یزد در این سالها یکی از مهاجر فرست ترین استانهای کشور بوده است، مهاجرینی که غالباً بصورت خانوادگی استان را ترک کرده اند و از افرادی با درآمد و تخصّص بالا بوده اند. این در حالی است که تا سالیان دراز استان خوزستان در رأس استانهای مهاجر پذیر قرار داشته و با وجود بدی آب و هوا، به دلیل مزیتهای زیادِ استان، بسیاری از معلمین و سایر کارکنان دولت و جویندگان کار تمایل زیادی به اشتغال در این استان داشته اند. امّا عقب ماندگیهای ناشی از جنگ تحمیلی و ضعف برنامه ریزی برای جبران این عقب ماندگیها و افزایش درجۀ محرومیت استان در مقایسه با سایر استانهای کشور بتدریج از جاذبه های استان کاست بطوریکه هم اکنون مشاهده می شود که نخبگان بومی استان نیز با تمام علاقه ای که به سرزمین آباء و اجدادی خود دارند رنج غربت را برخود هموار می کنند و استان از امکانات و توانائی و علم و دانش آنان محروم می گردد.
از آنجا که بخش عمده ای از دلایل مهاجرت نخبگان از خوزستان به عواملی همچون رشد شاخص محرومیت مربوط بوده و رشد این شاخص نیز معمولاً از ضعف مدیریت مدعیان ادارۀ استان ناشی می گردد، لازم است که هم دستگاههای بالا دستی با ارزیابی عملکرد مدیران زیر مجموعۀ خود در استان، اصل شایسته سالاری را در واگذاری مسئولیتها اعمال کنند و هم مدیران حاضر در صورت ناتوانی در انجام وظایف که به تحمیل چنین شرایطی در استان منجر شده و یا می شود، وجدان خود را قاضی قرار داده و هر چه زودتر امانت مسئولیت را به اهلش واگذارند. 
موسوی زاده
 
 

برچسب ها : مهاجر مهاجر فرستی پیشرفت استان خوزستان