فقرزدائی در استان، با ایجاد اشتغال پایدار و مولّد

<مساله بیکاری در خوزستان علت العلل مشکلات در همه حوزه‌های اجتماعی، امنیتی، اقتصادی و... است و متاسفانه مساله بیکاری به حدی رسیده است که این آسیب‌ها را در جامعه لمس می‌کنیم.> این بیان واقعیتی است که بزبان یکی از نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی جاری شده است.
 استاندار خوزستان نیز این واقعیت را در قالب آمار چنین عنوان می کند: <استانی که بیش از 40 درصد منابع بودجه عمومی کشور را تامین کند، اما نرخ بیکاری آن پنج درصد از میانگین کشوری بالاتر است و دومین استان بیکار کشور به شمار می‌رود.> آمارهای منتشره از سوی نهادهای مسئول نیز نشان از آن دارد که طی 20 سال گذشته نرخ بیکاری در استان هر ساله (بجز یک سال) دو رقمی بوده و همین مساله زمینه ساز گسترش فقر و بروز بسیاری از ناهنجاریها در استان بوده است.   ‌
وقتی از فقر و عوارض و مفاسد آن به عنوان یکی از مهمترین مشکلات اجتماعی و از بالا رفتن سن ازدواج و عدم توانایی میلیونها جوان آماده ازدواج برای تشکیل خانواده و از استیصال و درماندگی کسانی که برای تامین معاش حاضر به‌هرکاری و از جمله مشارکت در اقدامات و فعّالیتهای مخلّ سلامت اجتماعی میشوند، سخن به میان میآید، تنها یک راه حل برای رفع این معضلات به نظر می رسد و آن اشتغال است، اشتغالی پایدار و مولّد که هم فرد و خانواده اش را تامین کند و هم برای جامعه مفید باشد. امّا با وجود ظرفیت‌های بیشمار اشتغال‌زایی در استان و کارآفرینانی که بخوبی قادرند این ظرفیتها را به‌فعلیت درآورند، آنچه از موانع اصلی استمرار بخش عمده ای از بیکاری‌ها بحساب می آید، یکی کمبود نیروی انسانی حرفه ای و دارای مهارت و دیگری ناکارآمدی نظام بانکی در عمل بوظایف قانونی برای توسعه اشتغال و سومی ضعف مدیریت در فراهم کردن بستر لازم برای توسعه اشتغال است. 
‌براساس آخرین آمار اعلام شده از سوی مسئولین استان نرخ بیکاری در مجموع  5/14درصد، معادل 219 نفر، نرخ بیکاری جوانان 2/33 درصد معادل 72 هزار نفر و نرخ بیکاران دارای تحصیلات دانشگاهی و با سواد استان خوزستان نیز 6/43 درصد و معادل 94 هزار نفر است. بفرض قبول این ارقام، که بنظر می رسد کمتر از نرخ بیکاری واقعی است، بیکاری خیل تحصیلکردگان نشان می دهد که اولاً هنوز ظرفیتهای اشتغالزائی زیادی در استان بلااستفاده مانده که باید فعّال شوند و ثانیاً مراکز آموزشی از مهارت آموزی برای زفع نیاز بازار کار ناتوان بوده اند و لذا اکنون که گویا امر برنامه ریزی اشتغال به استانها واگذار شده و قرار است این برنامه ریزی براساس مزیتهای هر منطقه انجام شود، لازم است که با واگذاری مسئولیت به افراد دلسوز و کارآشنا و برنامه ریزی صحیح در امر اشتغال بستر لازم جهت جذب سرمایه گذاران و کارآفرینان و استفاده از ظرفیتهای اشتغال استان فراهم شود و با توسعه مهارت آموزی و تجهیز منابع انسانی، بهره وری نیروی کار افزایش یابد و با وضع قوانین مفید و نظارت فعّال بر محیط کسب و کار حل فوری مشکلات کار آفرینان میسّر گردد تا با گسترش اشتغال کامل و مولدو پایدار، ننگ فقر و عوارض آن از دامن استان پاک شود. ان شاءا ... .
موسوی زاده
1400/09/29

برچسب ها : فقرزدائی اشتغال پایدار نیروی كار